Złote Krzyże Zasługi, Zasłużony dla Kultury Polskiej, Pieczęć Zasług Obywatelskich
30.11.2019
30 listopada 2019 r. w Sali Królewskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II
Stopnia im. M. Karłowicza w Mielcu odbyła się uroczysta gala z okazji Jubileuszu
55-lecia Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w
Mielcu. Galę otworzył „Marszem” uczniowski zespół orkiestry dętej
Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Mielcu pod batutą Piotra Rysiewicza,
a krótkiego wprowadzenia dokonał dyrektor Szkoły dr Ryszard Kusek.
Prezes Janusz Chojecki przywitał licznie przybyłych gości a w sposób szczególny
obecnych na Sali byłych prezesów TMZM: Tadeusza Łakomego, Józefa Witka, Jerzego
Kazanę, a także Członków Honorowych, wśród których oprócz ww. byłych prezesów
TMZM wymienił Wiesława Kulikowskiego, wybitnego mieleckiego poetę, cenionego w
kraju oraz zagranicą. Wyraził ogromną radość z ich obecności, albowiem wraz z
nimi pragnął dzielić radość świętowania tego pięknego Jubileuszu.
Z okazji Jubileuszu 55-lecia TMZM wydało specjalną książkę albumową, która
została zaprezentowana uczestnikom podniosłej uroczystości. Promowane
wydawnictwo albumowe stanowi suplement do Księgi Jubileuszowej 50-lecia
Towarzystwa wydanej w 2014 roku.
Wydawnictwo zawiera dokumentację zdjęciowo-tekstową ważniejszych dokonań oraz
wydarzeń zorganizowanych przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej w latach
2015-2019. W ten sposób promowane podczas jubileuszowej uroczystości
wydawnictwo uzupełnia działalność Towarzystwa w minionym 50-leciu o jego
najważniejsze dokonania w ostatnich 5 latach, co pozwala mieć piękną
dokumentację całego 55-lecia.
Następnie prezes Janusz Chojecki dokonał oceny działalności TMZM pod Jego
prezesurą w latach 2015-2019.
- Celem Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej XVI kadencji w latach
2015-2018 było pomnażanie 50-letniego, jakże cennego, dorobku poprzednich
Zarządów Towarzystwa oraz jego dostosowanie do wyzwań organizacyjno-
prawno-ekonomicznych wynikających z nowych regulacji ustawowych dla organizacji
pozarządowych i organizacji pożytku publicznego w kraju.
Cel ten został osiągnięty. Towarzystwo stworzyło niezbędną infrastrukturę
organizacyjną oraz prawną niezbędną do współczesnego zarządzania podmiotem
ekonomii społecznej. Uchwalony został w marcu 2017 roku nowy Statut
Towarzystwa pozwalający na prawne usankcjonowanie zmian
organizacyjno-ekonomicznych niezbędnych do znaczącego zdynamizowania
działalności Towarzystwa. Źródłem naszej satysfakcji i motywacją do dalszego
działania jest bardzo pozytywne postrzeganie aktywności Towarzystwa w mieleckim
środowisku i dużej dynamiki jego rozwoju.
Zarząd XVII kadencji powołany na lata 2019-2022 w marcu br. w składzie
nieznacznie odbiegającym od poprzedniego, któremu mam zaszczyt ponownie
przewodniczyć, przyjął za cel kontynuację działań Towarzystwa na stabilnym,
wysokim jakościowo, poziomie.
Pragnę w tym miejscu serdecznie podziękować swoim współpracownikom z Zarządu
oraz organów statutowych Towarzystwa, za ogromny wkład pracy oraz społeczne
zaangażowanie, dzięki którym Towarzystwo uzyskało tak dobre wyniki w
zmieniających się zewnętrznych warunkach działania w ostatnim pięcioleciu.
Pragnę podziękować władzom samorządowym województwa podkarpackiego, powiatu
mieleckiego oraz miasta Mielca za nieocenioną pomoc dotacyjną i grantową w
realizacji wielu znaczących imprez i uroczystości.
Serdeczne podziękowania kieruję również pod adresem naszych darczyńców,
sponsorów i reklamodawców z sektorów prywatnego i publicznego, za ich niezwykle
znaczący wkład w uzyskaniu bardzo dobrych wyników Towarzystwa w ostatnim
pięcioleciu. Szczególne podziękowania kieruję do Zarządu Firmy ANKOL za trudne
do przecenienia wsparcie procesu wydawniczego promowanego jubileuszowego Albumu.
Dziś mamy poczucie sukcesu, dobrze spełnionego obowiązku wobec naszej małej
Ojczyzny. Wiemy, iż nie możemy spocząć na laurach. Jest jeszcze wiele do
zrobienia dla społeczności Ziemi Mieleckiej i deklaruję, iż będziemy to czynić –
powiedział Janusz Chojecki
Kolejnym punktem uroczystości było wręczenie odznaczeń państwowych, które odbyło
się ściśle według obowiązującego scenariusza.
Odznaczenia państwowe w imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy wręczyła
wicewojewoda podkarpacki, Lucyna Podhalicz.
Złote Krzyże Zasługi
przyznane na wniosek prezesa Zarządu TMZM otrzymali:
- JADWIGA KLAUS, członek Zarządu i Prezes Klubu Środowisk Twórczych TMZM
- ZBIGNIEW WICHERSKI, wiceprezes Zarządu TMZM i Prezes Klubu Miłośników
Lotnictwa.
Odznaczenia ministerialne (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego)
„Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznane na wniosek prezesa Zarządu TMZM w
imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotra Glińskiego otrzymali:
- PIOTR DURAK, utalentowany poeta młodego pokolenia, dziennikarz, nauczyciel
akademicki, podróżnik
- WIESŁAW KULIKOWSKI, wybitny poeta Ziemi Mieleckiej znany i ceniony w kraju
oraz zagranicą
- JÓZEF WITEK, b. Prezes TMZM, Działacz Kultury, twórca encyklopedii Miasta
Mielca
Specjalny Dyplom Uznania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
otrzymał JANUSZ WYZINA, Członek Zarządu i Prezes Klubu
Turystyczno-Krajoznawczego TMZM, doskonały organizator, który swoją
działalnością promuje Ziemię Mielecką w kraju oraz zagranicą.
Na zakończenie tej części pani wicewojewoda złożyła gratulacje wszystkim
Odznaczonym, a także jubileuszowe gratulacje oraz życzenia Zarządowi TMZM
dalszej aktywnej działalności na rzecz mieleckiej społeczności. Odbyła się też
krótka sesja zdjęciowa Laureatów.
W drugiej części jubileuszowej uroczystości dokonano wręczenia tegorocznego
obywatelskiego Odznaczenia honorowego TMZM PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH -
SIGILLUM MERITI CIVILIS.
Odznaczenie pośmiertnie otrzymali: BRACIA DZIAŁOWSCY (STANISŁAW i
MIECZYSŁAW) - prekursorzy mieleckiego i polskiego Lotnictwa ,
a w kategorii osób żyjących ANNA KOLISZ- założycielka firmy ANKOL i
współtwórczyni niezwykle dynamicznego rozwoju Firmy, Kobieta Sukcesu doceniana
przez polskie oraz międzynarodowe organizacje biznesowe, inicjatorka wielu
działań prospołecznych na rzecz mieleckiego środowiska, promotorka Ziemi
Mieleckiej w Polsce oraz na całym świecie.
Przed wręczeniem PIECZĘCI Prezes Janusz Chojecki wygłosił laudacje na cześć
Odznaczonych. Laudacje przedstawione zostaną oddzielnie.
Aktu wręczenia PIECZĘCI dokonał prezes Janusz Chojecki w asyście wiceprezesów
TMZM: Zbigniewa Wicherskiego oraz Teresy Orczykowskiej.
Odznaczenie w imieniu BRACI DZIAŁOWSKICH odebrał jedyny żyjący syn Stanisława
Działowskiego - BOGUSŁAW DZIAŁOWSKI- weteran żołnierz- górnik w towarzystwie
najbliższej Rodziny : Jerzego Działowskiego- syna Mieczysława (nieobecnego z
powodu choroby) dr inż. Zbigniewa Działowskiego, wnuka Stanisława Działowskiego
i Jego małżonki pani Marii Działowskiej, pana Zdzisława Działowskiego- wnuka
Stanisława Działowskiego- mechanika lotniczego oraz Luizy Działowskiej -
prawnuczki Stanisława.
Podczas aktu dekoracji obecni byli także: dyrektor ZSO Nr 1 w Mielcu - Joanna
Gładyszewska wraz z przedstawicielami samorządu szkolnego, patronem tego Zespołu
Szkół jest śp. st. sierż. pilot Stanisław Działowski, oraz wiceprezes Aeroklubu
Mieleckiego im. Braci Działowskich - Zbigniew Świerczyński.
Następnie prezes Janusz Chojecki wygłosił laudację na cześć ANNY KOLISZ,
dokonał aktu wręczenia PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH Laureatce. Asystowali Mu
wiceprezesi TMZM: TERESA ORCZYKOWSKA oraz ZBIGNIEW WICHERSKI.
Annie Kolisz podczas aktu dekoracji towarzyszyli: mąż Czesław Kolisz oraz grono
przyjaciół i współpracowników z firmy ANKOL: Anna Walewicz-Styczeń, Beata
Fijałkowska, Paweł Dymek, Dorota Maksoń i inni.
Po wręczeniu PIECZĘCI ZASŁUG OBYWATELSKICH głos zabierali:
poseł na Sejm RP – Krystyna Skowrońska, starosta mielecki - Stanisław Lonczak,
przewodniczący Rady Miejskiej Bogdan Bieniek, wiceprezydent miasta Mielca Adriana Miłoś, wiceprezes Stowarzyszenia Miłośników Rzeszowa oraz Nasz Dom-Rzeszów -
prof. dr hab. Krystyna Leśniak-Moczuk, dyrektor Samorządowego Centrum Kultury -
Joanna Kruszyńska. Wszyscy ww. złożyli na ręce prezesa Janusza Chojeckiego
serdeczne jubileuszowe gratulacje, a także życzenia dalszej aktywnej
działalności TMZM na rzecz Ziemi Mieleckiej, wręczając okolicznościowe upominki
oraz kwiaty.
Jubileuszowy album 55-lecia TMZM otrzymali: laureaci, goście, byli prezesi,
członkowie honorowi TMZM. Podczas części nieoficjalnej, kuluarowej, prezes
Janusz Chojecki, wiceprezesi Teresa Orczykowska i Zbigniew Wicherski odbierali
jubileuszowe gratulacje oraz życzenia dalszej dynamicznej działalności od gości
zebranych na jubileuszowej Gali.
Jubileuszową uroczystość TMZM swoją obecnością zaszczycili:
- posłanka na SEJM RP IX kadencji, Krystyna Skowrońska,
- wicewojewoda Podkarpacki, Lucyna Podhalicz,
- wiceprzewodniczący Rady Powiatu Mieleckiego, Kazimierz Gacek,
- starosta Powiatu Mieleckiego, Stanisław Lonczak,
-wiceprezydent miasta Mielca Adriana Miłoś
- przewodniczący Radny Miejskiej Mielca, Bogdan Bieniek,
- przewodniczący rady Gminy Mielec, Bogdan Cygan,
- wiceprezes Stowarzyszenia Miłośników Rzeszowa oraz Stowarzyszenia Nasz
Dom-Rzeszów, prof. dr hab. Krystyna Leśniak-Moczuk
- przedstawiciele współpracujących z TMZM organizacji samorządowych Miasta
Mielca oraz Powiatu Mieleckiego,
- przedstawiciele współpracujących z TMZM organizacji pozarządowych,
- dyrektorzy mieleckich szkół i przedstawiciele samorządów szkolnych,
- przedstawiciele podmiotów gospodarczych wspierających działalność Towarzystwa,
- media (KORSO, WCJ, Radio Leliwa, Radio Rzeszów, TVP Rzeszów, Hej.mielec)
Prezes Chojecki poinformował, iż Marszałek Województwa Podkarpackiego Władysław
Ortyl przekazał na jego ręce jubileuszowy adres.
Należy zaakcentować wspaniały występ szkolnej orkiestry dętej PSM w Mielcu pod
batutą pana Piotra Rysiewicza, która swoim wykonaniem następujących utworów:
„Marsz”, „Miasto 44”, „Wiązanka patriotyczna”, „Orkiestry Dęte” znakomicie
uzupełniała i umilała program jubileuszowych uroczystości.
Zarząd TMZM składa Wielkie Podziękowania Dyrektorowi Państwowej Szkoły Muzycznej
I i II Stopnia w Mielcu dr Ryszardowi Kuskowi za pomoc w organizacji
jubileuszowego wydarzenia na bardzo wysokim poziomie zarówno technicznym jak też merytorycznym.
link do filmu: https://youtu.be/wJ9zSjcrwOs
Link do galerii: http://rom54.blogspot.com/2019/12/pieczec-zasug-obywatelskich-sigillum.html
LAUDACJA NA CZEŚĆ ANNY KOLISZ – ZAŁOŻYCIELKI I PREZES ZARZĄDU SPÓŁKI ANKOL
z okazji wręczenia
„Pieczęci Zasług Obywatelskich - Sigillum Meriti Civilis” w dniu 30.11.2019
Anna Kolisz urodziła się na Pomorzu Zachodnim w małej wsi Węgorzyno jako
najmłodsza córka Franciszka i Heleny Mietkowskiej ( z domu Rutkowskiej).
Rodzice pochodzili z Wileńszczyzny, ale w ramach akcji przesiedleńczej los
rzucił ich na Pomorze. W poszukiwaniu lepszego życia Rodzina Mietkowskich
przeprowadziła się do Świdwina (dawne woj. koszalińskie), gdzie 8-letnia Ania
rozpoczęła nowy ważny etap życia. Ania miała dużo starsze rodzeństwo:2
siostry oraz niepełnosprawnego brata. Aby móc pomóc bratu zainteresowała się
szkolnictwem specjalnym i w tym kierunku postanowiła się kształcić. Po
skończonej szkole podstawowej w Świdwinie Anna kontynuowała naukę w Liceum
Pedagogicznym w rodzinnym Świdwinie. Po maturze wybiera studia w Wyższej Szkole
Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Tutaj, na początku studiów, poznaje
Czesława-swojego przyszłego męża, ówczesnego studenta Politechniki Warszawskiej.
Po ukończeniu studiów w latach 70.ub. stulecia oboje, już jako o małżonkowie,
zamieszkali w rodzinnym mieście Czesława, w Mielcu.
W Mielcu Anna odnalazła swoje miejsce na ziemi, stwarzające warunki do
wszechstronnego rozwoju. Spełniała się i czuła potrzebna mieleckiemu
społeczeństwu. Anna rozpoczęła pracę w Mielcu jako nauczycielka. Wykonywała
ją z determinacją i pasją. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu organizacji i
zarządzania oświatą. W wieku 25 lat objęła stanowisko dyrektora, najpierw
Specjalnej Szkoły Podstawowej Nr 4, następnie Zbiorczej Placówki Szkolnej.
Rozbudowała i zmodernizowała istniejącą placówkę. Przez 10 lat kierowała
placówką i dużo starszym od siebie gronem pedagogicznym.
Stworzony od podstaw Zespół Szkół Specjalnych im. Janusza Korczaka w Mielcu był
jej pierwszym znaczącym życiowym dziełem. Nowa placówka oświatowa spełniała
oczekiwania mieleckiego społeczeństwa. Sama jej Założycielka traktowała
ją jako pewne zrekompensowanie krzywdy i spłacenie długu wobec głuchoniemego
brata Leonarda, a także wobec wszystkich pokrzywdzonych przez Los, zwłaszcza
mielczan. Był to Jej ogromny sukces. W ten oto sposób Anna zdobywała pierwsze
doświadczenia menedżerskie bardzo wysoko oceniane i nagradzane przez władze
miejskie oraz oświatowe.
Od tego momentu zaczęła świadomie i odważnie tworzyć własną ścieżkę kariery
uwzględniając swoje pasje i marzenia.
Obserwowane potrzeby rynkowe i szanse wymiany handlowej zrodziły w umyśle Anny
pomysł na własny biznes. Po powrocie z synem do kraju po dłuższym
rodzinnym pobycie z mężem w byłym ZSRR w związku z pracą męża Czesława jako
szefa serwisu mieleckich samolotów w tym kraju, w roku 1991 zarejestrowała
działalność gospodarczą w zakresie wymiany handlowej różnymi towarami z
zagranicą. Nazwa zarejestrowanej firmy to ANKOL i pochodzi ona
od pierwszych liter imienia i nazwiska jej założycielki. Był to pomysł
podpowiedziany przez męża Czesława, który uważał, iż w ten sposób firma zyskuje
konkretną tożsamość. Celem strategicznym młodej bizneswoman było zbudowanie
rozpoznawalnej i silnej marki utożsamianej z profesjonalizmem, solidnością i
niezawodnością. W krótkim czasie firma ANKOL zrealizowała pierwsze kontrakty za
wschodnią granicę. W 1993 r. po zakończeniu kontraktu we Lwowie do Anny
dołączył mąż Czesław, małżonkowie zdecydowali bowiem, że ich wspólny, niemały
już wówczas, potencjał, należy wykorzystać na rzecz tworzącej się marki ANKOL.
Tym samym rozpoczął się kolejny etap w historii rozwoju firmy, a zarazem
początek wspólnej drogi biznesowej małżonków, trwającej do dziś.
Prowadząc rodzinny biznes małżonkowie mieli zawsze wspólną wizję dalszych
działań i rozwoju firmy.
Zarządzanie spółką było dla Pani Ani nie tylko sposobem na zarabianie pieniędzy,
ale pasją Jej Właścicielki. Pracując nie skupiała się na poklasku i splendorze,
ale na zadawalającym efekcie końcowym. Już na początki lat 90. ub. wieku Firma
ANKOL uzyskała wszelkie wymagane koncesje, zezwolenia i licencje niezbędne do
prowadzenia wymiany sprzętem lotniczym zarówno dla sektora cywilnego jak też
obronnego w kraju i na całym świecie, od Ameryki Południowej po kraje Europy i
Dalekiego Wschodu. Marka ANKOL to ceniony w Polsce i w świecie za jakość,
rzetelność kupiecką oraz odpowiedzialność, partner w biznesie.
Pani Anna Kolisz jest kobietą niezwykle przedsiębiorczą, jest wybitną
osobowością polskiego i międzynarodowego biznesu, twórczyni marki ANKOL dbająca
o jej międzynarodową pozycję i reputację. Laureatka wykreowała markę ANKOL
znaną i cenioną na globalnym światowym rynku i równocześnie stworzyła markę
kobiety niezwykle przedsiębiorczej, odważnej i silnej. Jej przedsiębiorczość
to duża aktywność nie tylko w sferze biznesowej i w obrębie li tylko interesów
swojej firmy, ale również w środowisku społecznym. Jednym z kluczowych ogniw
strategii firmy ANKOL jest społeczna odpowiedzialność biznesu(Corporate Social
Responsibility). Wiele organizacji społecznych, także pozarządowych,
publicznych i charytatywnych z terenu ziemi mieleckiej są beneficjentami tej
strategii.
Jako kobieta sukcesu prowadzi w ramach tej strategii rozległą działalność
prospołeczną.
Wspiera lokalne placówki oświatowe, obiekty kultu religijnego, inicjatywy
społeczne na rzecz ludzi pokrzywdzonych przez los, zwłaszcza dzieci. Laureatka
wspiera także różne inicjatywy na rzecz równości kobiet, przedsiębiorczości,
ochrony środowiska, rozwoju kultury i sztuki.
Poprzez niezwykle dynamiczny rozwój swojej Firmy Laureatka kształtuje obraz
środowiska gospodarczego Mielca i Ziemi Mieleckiej w Polsce i na całym świecie.
Pani Prezes Anna Kolisz jest laureatką wielu bardzo prestiżowych nagród i
wyróżnień zarówno krajowych jak też na arenie międzynarodowej w obszarach
biznesu, ekonomii, przywództwa, jakości, innowacji i zarządzania. Trudno jest
wymienić je wszystkie w krótkiej laudacji, warto wspomnieć jednak o tym, że
Laureatka , jako jedyna Polka została uhonorowana MEDALEM KRÓLOWEJ
WIKTORII( Victoria Cross) –najwyższą nagrodą w Brytyjskiej Wspólnocie Narodów,
Międzynarodową Nagrodą SOKRATES-2019)- najwyższym wyróżnieniem
przyznawanym wybitnym osobowościom w dziedzinie ekonomii i gospodarki,. a
także została mianowana AMBASADOREM BIZNESU NA POLSKĘ przez Eueopejskie
Stowarzyszenie Przedsiębiorców(European Business Association) z Oxfordu za
wybitne osiągnięcia, propagowanie wartości, odwagi i determinacji w dążeniu do
celu oraz wyjątkowe wyczucie w biznesie.
Pani Prezes Anna Kolisz jest pierwszą kobietą, której Kapituła przyznała
Pieczęć Zasług Obywatelskich – Sigillum Meriti Civilis, honorowe
obywatelskie odznaczenie TMZM przyznawane postaciom wybitnie zasłużonym dla
Ziemi Mieleckiej. Z tej mojej krótkiej laudacji nikt nie może mieć
wątpliwości, iż nagroda ta dostała się w wyjątkowo godne ręce. Laureatka nie
tylko wspiera liczne instytucje i organizacje prospołeczne działające w Mielcu i
na Mieleckiej Ziemi, ale poprzez krajowe i międzynarodowe sukcesy biznesowe Jej
Firmy i Jej samej, jest najlepszą Ambasadorką naszej Małej Ojczyzny w Polsce i
na całym świecie.
Laudacja na część Śp. Braci Stanisława oraz Mieczysława Działowskich
z okazji wręczenia pośmiertnie Pieczęci Zasług Obywatelskich-
Sigillum Meriti Civilis
w dniu 30.11. 2019
STANISŁAW DZIAŁOWSKI urodził się 11 kwietnia 1900 r. w Mielcu, a Jego brat
MIECZYSŁAW 16.08.1904 r. także w Mielcu. Synowie Walentego –oficera wojsk
powstańczych 1963 r., który zmarł w dniu odzyskania przez Polskę niepodległości
w dniu 11.11.2018 r.
To dzięki Braciom Działowskim, tradycje lotnicze miasta Mielca sięgają znacznie
głębiej, niż przyjęło się uważać w mieleckim środowisku, nie tylko lotniczym.
Obydwaj Bracia to pasjonaci lotnictwa. To im należy zawdzięczać, że Mielec w
dużej mierze stał się tym, czym jest, a mówiąc o zarysie historii początku
mieleckiego lotnictwa należy przynajmniej w skrócie przybliżyć Ich sylwetki:
W czasie I Wojny Światowej Stanisław Działowski jako kilkunastoletni chłopiec
dotarł do Wiednia, gdzie zapłakanego i zagubionego w wielkim mieście przygarnęło
z ulicy litościwe małżeństwo. Poznawszy jego zainteresowania umieścili go w
szkole lotniczej, skąd w marcu 1916 roku wstępuje ochotniczo do lotnictwa
armii Austrio – węgierskiej.
W odrodzonej Polsce Stanisław wstąpił do 2 Batalionu Lotniczego w Krakowie,
przekształconego później w 2 Pułk Lotniczy. Ściągnął do siebie swego brata
Mieczysława, gdzie wspólnie szlifują zawód mechanika lotniczego. Kiedy Stanisław
wraz ze Szkołą pilotów przeniesiony zostaje z Krakowa do Bydgoszczy ściąga znów
za sobą swego brata. Można powiedzieć, iż brat Mieczysław ciągle podążał za
swoim starszym bratem Stanisławem.
Stanisław, zafascynowany lotnictwem studiuje pisma fachowe, cały czas marząc o
własnej konstrukcji. Posiadając smykałkę techniczną skonstruował wspólnie z
bratem Mieczysławem najpierw motocykl, a następnie szybowiec nazwany „Bydgoszczanką”.
Pomimo niepowodzeń z „Bydgoszczanką” szybowiec uznany został za rewelację
techniczną. Dzięki niemu ich nazwiska dostały się na łamy gazet, a oni weszli do
kręgu konstruktorów lotniczych w kraju.
Będąc w trudnych warunkach materialnych, lokalowych i pod presją kpin ze strony
otoczenia zbudowali awionetkę. Nie mieli do niej silnika, jednak szczęście im na
tyle sprzyjało, że znaleźli sponsora. Był nim szewc Jan Krüger ofiarujący się
zakupić silnik wraz ze śmigłem. Samolot oblatano 1 lutego 1926 roku, a osiągi
samolotu stały się ówczesną rewelacją. Nazwę samolotu DKD-1 stworzyły pierwsze
litery nazwisk konstruktorów i ofiarodawcy silnika, oraz liczba kolejnego
egzemplarza. Sukces Mielczan został zauważony.
Następnym krokiem Działowskich było zdobycie uprawnień pilota. Stanisław
był wyjątkowo pojętnym uczniem pilotażu. Licencję pilota zdobył w październiku
1926 roku, a jego brat Mieczysław 3 lata później, tj. w roku 1929 w
Aeroklubie Akademickim w Krakowie.
Obaj Bracia sami skonstruowali kilka kolejnych odmian samolotu DKD.
Należy zdać sobie sprawę, że działania obu braci odbywały się bez należytych
środków finansowych. Stanisław ożeniony z Bydgoszczanką miał liczną rodzinę
obdarzoną 7 synami(jeden z nich-Bogusław jest tutaj z nami i odbierze
osobiście przyznane Jego sławnemu Ojcu i Stryjowi odznaczenie Pieczęć Zasług
Obywatelskich).Nic jednak nie mogło zahamować pasji lotniczej Stanisława.
Nie ustalono dokładnie, kiedy Stanisław Działowski po raz pierwszy przyleciał
samolotem do Mielca lub tylko krążył nad Mielcem. Mogło to być w 1927 r.,
ponieważ po zdobyciu licencji pilota w 1926 r., od lutego 1927 r. pracował jako
pilot w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie i w ramach ćwiczeń mógł samolotem
„odwiedzić Mielec” i rodzinę,
Mielec stał się pierwszym miastem, które przyszło z pomocą finansową
Braciom Działowskim. Poproszono tylko, aby na jednym ze swych samolotów
umieszczony został herb miasta Mielca, co Działowscy spełnili. Od tej pory
skrzydła Działowskich często pojawiały się nad Mielcem. (piękny model tego
samolotu z herbem Mielca- Gryfem znajduje się w prywatnej kolekcji Wnuka
Stanislawa Działowskiego- dr inż. Zbigniewa Działowskiego, towarzyszącego synowi
Stanisława – Bogusławowi na dzisiejszej uroczystości).
W roku 1928, po zdobyciu przez Stanisława Działowskiego kilku prestiżowych
nagród w II Krajowym Konkursie Awionetek( 29.10- 01.11.1928) na samolocie
DKD-3, a także innych nagród na samolotach DKD-4 i DKD-5 przez zawodników
Aeroklubu Krakowskiego, Stanisław Działowski zadedykował te nagrody mieszkańcom
miasta Mielca, w rewanżu z okazji odniesienia tych sukcesów Rada Gminna Mielca
wydała na cześć braci Działowskich specjalny bankiet, na który zaprosiła braci
Działowskich. Na tymże bankiecie bracia Działowscy rzucili myśl
zbudowania lotniska w Mielcu. Budowa lotniska turystycznego przy błoniach
przy drodze do Kolbuszowej rozpoczęła się w 1929 r., a oddano je do użytku 5
lipca1931 r. Na uroczystość otwarcia lotniska zgromadziły się tłumy ludzi. Od
tego momentu zainteresowanie lotnictwem w Mielcu stało się jeszcze większe.
Niezaprzeczalnym faktem jest, że miasto Mielec zarażone zostało przez
Działowskich pasją lotniczą. Pasja ta udzieliła się całemu mieleckiemu
społeczeństwu.
To na tej bazie i tradycji lotniczej, kiedy powstawał Centralny Okręg
Przemysłowy- COP zdecydowano, że Polskie Zakłady Lotnicze PZL zlokalizowane
zostaną w Mielcu. Dzięki zaszczepionej przez Działowskich pasji lotniczej i
fakcie , że Mielec ma już lotnisko, a także społeczeństwo zafascynowane
lotnictwem, przystąpiono wkrótce do budowy zakładu.
Po wybuchu II wojny światowej, jako rezerwista- ochotnik, wraz z synem
Stanisławem juniorem Stanisław senior zgłasza się do 6 Pułku Lotniczego we
Lwowie, a stamtąd na wojenną tułaczkę poprzez Francję do Anglii, gdzie młody
Stanisław zostaje skierowany jako uczeń do fabryki samolotów. Ojciec natomiast
jako pilot RAF-u latał w lotach patrolowych nad kanałem La Manche, skąd ranny
znalazł się w szpitalu. Do ran dołączyły
się komplikacje z poprzednich kontuzji, w wyniku których zmarł w marcu 1942 roku
w Perth w Szkocji.
Tak zakończyły się losy tego niezwykłego człowieka, konstruktora, pilota i
ojca licznej rodziny. Człowieka zrodzonego na Ziemi Mieleckiej, którą rozsławił
przez swoją lotniczą pasję. Lata powojenne w czasach PRL-u nie
sprzyjały legendzie, na którą swoim życiem zasłużył. Był przecież pilotem RAF-u
w Anglii.
Mieczysław przeżył wojnę i mieszkał w Mielcu, ale za komunistycznych rządów w
PRL-u został wyrzucony z Mieleckiego Aeroklubu, nie pozwolono Mu ani latać, ani
wstępować na lotnisko. Był przecież sanacyjnym wojskowym pilotem, a Jego Brat
walczył i zginął w obcym dla komunistycznej Polski i wrogim kraju.
Po odzyskaniu niepodległości w roku 1989 za sprawą mieleckiej Solidarności,
nadszedł czas rehabilitacji Stanisława i Jego brata Mieczysława, a także ich
Potomków.
Bracia Działowscy są patronami Aeroklubu Mieleckiego, albowiem powstanie i
rozpoczęcie działalności Aeroklubu wiąże się bardzo ściśle z działalnością Jego
Patronów przedstawionej wcześniej w bardzo ogólnym zarysie w mojej laudacji, St.
sierż. pilot Stanisław jest patronem ZSO Nr 1 w Mielcu. Istnieje w Mielcu także
ulica im. Stanisława Działowskiego, a także piękny mural na Smoczce dedykowany
obydwóm Braciom. To wszystko jednak wciąż za mało, aby oddać należny Im hołd za
zasługi, jakie położyli dla budowania świadomości lotniczej miasta Mielca, która
w znaczącej mierze przyczyniła się do wyboru lokalizacji pod przyszłą fabrykę
lotniczą w Mielcu w ramach COP oddaną w 1938 r., która stworzyła bardzo mocne
fundamenty pod późniejszy powojenny rozwój mieleckiego lotnictwa oraz
mieleckiego i polskiego przemysłu lotniczego, to Oni spowodowali, iż z małego
prowincjonalnego miasta, Mielec stał się wkrótce lotniczą potęgą.
Niech symbol „Bracia Działowscy” oznacza najwyższą godność! Niech zatem przyznana
pośmiertnie w dniu 5-go listopada br. Braciom Działowskim honorowa
nagroda PZO- Sigillum Meriti Civilis będzie jednym z symboli hołdu, jaki
składa po latach mieleckie środowisko, a pamięć o Nich i Ich wybitnych
zasługach dla Ziemi Mieleckiej niech trwa dla obecnych i przyszłych pokoleń!