Rezerwat Pateraki

Rezerwat „Pateraki” reprezentuje stosunkowo cenny obiekt biocenotyczny, o czym decyduje wartość występujących tu zbiorowisk roślinnych: ich skład gatunkowy, stopień zachowania, obecność szeregu roślin chronionych i rzadkich, jak również znaczenie dla świata zwierząt. Obiekt w pozytywnym znaczeniu wyróżnia się od sąsiadujących nim drzewostanów, w przewadze sosnowych. Rezerwat „Pateraki” leży na terenie równinnym, niekiedy odznaczającym się obecnością niewielkich deniwelacji. Obejmuje drzewostan położony na dawnych podmokłych terenach tworzonych przez rzekę Jamnicę rozciągających się na długości 1800 m. Przeważającą część rezerwatu zajmują zbiorowiska leśne, wśród których dominuje Tilio-Carpinetum. Mały areał przypada na kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum. W rezerwacie obecny jest również łęg jesionowo-olszowy Circaeo-Alnetum.

Na podkreślenie zasługują rośliny objęte ochroną gatunkową, Warto wymienić kilka objętych ochroną ścisłą: lilia złotogłów Lilium martagon, bluszcz pospolity Hedera helix, wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum. Integralnym elementem obiektu są drzewostany, w których dominującą rolę odgrywa dąb szypułkowy. Wyróżnia je stosunkowo wysoka zasobność i przewaga starszych klas wieku. W rezerwacie wyróżniono następujące zespoły roślinne: grąd Tilio-Carpinetum, kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum, łęg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum. Na terenie Nadleśnictwa Mielec istnieje jeden pomnik przyrody żywej. Jest to pomnik grupowy, w którego skład wchodzą trzy dęby szypułkowe w wieku 295, 300, 280 lat i odpowiednio o obwodzie 477, 782, 453 cm i wysokości 23, 23, 21 m. Znajduje się on na terenie Leśnictwa Czajkowa.

Ciekawe pomniki znajdują się także we wsi Malinie. Jest to topola szara o wymiarach 580 cm obwodu i 25 m wysokości. Na terenie Nadleśnictwa Mielec znajduje się kilka użytków ekologicznych (do ochrony prawnej) fazie projektów. Należą do nich tereny bagienne ( oddz.: 300 f, 294 i, j, k ) oraz tereny po byłych stawach rybnych – oddz.: 294 f. Na terenie Leśnictw Czajkował, Pateraki, Mościska oraz Cyranka występują także tereny leśne nie zalesione cenne przyrodniczo o łącznej powierzchni 30,48 ha. Obejmują one obszary zalewowe, oczka wodne, torfowiska itp. porośnięte roślinnością m.in. bagienną.

O wysokich walorach przyrodniczych Nadleśnictwa świadczą również liczne ostoje ptactwa wodnego – tereny bagienne, moczary, torfowiska. W lasach Nadleśnictwa Mielec można spotka m.in. jelenie, sarny, dziki, wilki, lisy, bobry oraz ptaki tj. bocian czarny, sowa uszata, krogulec, bąk, dzieżba czarnoczelna, orlik krzykliwy. W tabeli przedstawiono strefy ochrony ścisłej i ochrony częściowej oraz maksymalne odległości od miejsca rozrodu i regularnego przebywania i terminy ochrony. Łowiectwo Nadleśnictwo Mielec zaliczone jest do XIII Rejonu Łowiecko – Hodowlanego „Płaskowyżu Kolbuszowskiego”. W lasach Nadleśnictwa Mielec żyją jelenie, dziki, sarny, lisy, borsuki, zające, bobry i wiele innych zwierząt. Tworzą one jedno z ogniw biocenozy leśnej, bez którego nie byłoby możliwe przetrwanie jej w obecnym kształcie. Zadaniem leśników jest zachowanie właściwych proporcji w populacjach gatunków. W lesie często można spotkać różne urządzenia, m.in. paśniki służące do dokarmiania saren i jeleni w okresie zimy. Jest to jedno z działań jakie podejmują leśnicy i myśliwi by pomóc przetrwać zwierzynie trudny okres zimowy.

Równie ważna jak flora jest jego fauna. W przewadze pozostają tutaj taksony niżowe, z których na szczególną uwagę zasługują ptaki. W rezerwacie bytują ponadto interesujące, objęte ochroną ssaki. Uwzględniając całokształt warunków naturalnych omawianego rezerwatu można go zakwalifikować do grona cennych przyrodniczo, a przy tym szczególnych pod względem reprezentowanego przedmiotu ochrony w województwie.

---