TMZM Mielec TMZM Mielec
 TMZM Mielec TMZM Mielec:
skrypty php, skrypty JS, shout TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
 TMZM Mielec Działalność:
skrypty php, skrypty JS, shout TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
  Warto zobaczyć:
TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
  Po godzinach:
skrypty php, skrypty JS, shout TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
  Monitoring:
TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
TMZM Mielec TMZM Mielec
 TMZM Mielec TMZM Mielec  TMZM Mielec Ludzie TMZM  TMZM Mielec Prezesi TMZM

Doktor Władysław Marian Witek  (31.01.1933 - 9.02.2007)
 

Wymagający, ale życzliwy i wspierający w staraniach o podnoszenie poziomu wykształcenia. To On zmusił mnie do nauczenia się - w miarę szybkiego - pisania na maszynie, inspirował do pisania dla prasy i rozwoju moich fotograficznych umiejętności. Sam stale pogłębiał swoją niezwykle bogatą wiedzę, kupując różne czasopisma i książki, które wręcz pochłaniał. Wiedza i nauka była dla Niego najważniejsza... A jak wspaniale potrafił przekazywać tę wiedzę ! Jego kalendarz był stale zapisany terminami spotkań i wykładów, których wygłosił w bibliotekach, Klubach „Ruch" i „Rolnika", szkołach - w całym powiecie mieleckim - niezliczoną ilość. Głosił przepięknie, porażając wręcz słuchaczy elokwencją wymowy, sposobem przekazu treści i jej interesującą zawartością. Po prostu urzeka! słuchacza, który siedział, słuchał i słuchał jak zaczarowany... Nic miał więc nigdy problemu z frekwencją na spotkaniach i wykładach.

Urodził się w Mielcu w 1933 roku, w 1954 roku ukończył Szkolę średnią i Studium Stacjonarne Filozoficzne w Toruniu.  Służbę wojskową odbył w Pralni lach. Powrócił do Micka, podjął pracę w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej, a także Przedsiębiorstwie Państwowym „Dom Książki". Studia wyższe (bibliotekoznawstwo) ukończył na Uniwersytecie Wrocławskim, a na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie - dziennikarstwo. W lalach 1968 - 1970 sprawował funkcję kierownika Powiatowego Ośrodka Instrukcyjno -Melodycznego w Mielcu, od 1970 do 1974 roku był dyrektorem Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mielcu. Włożył wiele wysiłku w rozwój sieci bibliotek, zarówno w mieście jak i w całym powiecie, ale i też spowodował, że znacząco zmieniła się funkcja bibliotek: z biblioteki pozyskującej książki, po ich opracowaniu udostępniającej je czytelnikom, zaczęto zajmować się szerzej takimi formami jak konkursy czytelnicze i inne, spotkania z twórcami kultury, publicystami, wybitnymi naukowcami i wykładowcami różnych uczelni, częste były również spotkania z pisarzami i poetami. Sam wiele publikował w prasie, m. in. ukazując nowości czytelnicze, nie tylko dotyczące Rzeszowszczyzny. To w czasie Jego dyrektorowania wyremontowano budynek byłego kina „Bajka", gdzie dzieląc się z kinem główną siedzibę miała Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Mielcu..

Był niestrudzonym tytanem pracy społecznej, poświęcając jej nieraz bardzo dużo czasu, ale i własnych środków finansowych. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej, spotykał się często z młodzieżą wiejską w wiejskich klubach, m. in. na spotkaniach . i wykładach. W 1964 roku był współzałożycielem Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej, przewodniczącym Sekcji Wydawniczej, popularyzatorem wiedzy o regionie, o wybitnych postaciach .wywodzących się z Ziemi Mieleckiej, twórcach, pisarzach . i poetach. Uczestniczył w wielu sesjach naukowych i popularnonaukowych, m. in. jako wykładowca.
Był jednym z niewielu, którzy podjęli się popularyzować takie postacie jak m. in. Józef Maksymilian Ossoliński, Elżbieta Drużbacka, Waleria Szalay-Groele, Ignacy Łukasiewicz czy Generał Władysław Sikorski. To On - z inspiracji Franciszka Śliwy - spopularyzował dość szeroko dorobek poetycki Stanisława Harli z Zaborcza. Mało kto wie ile wysiłku, czasu i zdrowia kosztowało Go wydanie dwóch „Roczników Ziemi Mieleckiej" i innych ówczesnych Jego publikacji. 'To za Jego namową w 1973 roku, w drugim „Roczniku" znalazł się . mój jeden z pierwszych artykułów i zdjęcie, a później inspirował moje pierwsze artykuły w „Głosie  Załogi" i „Widnokręgu" - dodatku kulturalnym do „Nowin Rzeszowskich". W latach 1972-1974 pełniąc funkcję Prezesa Zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera, wciągnął do pracy społecznej wtedy do Towarzystwa nie tylko mnie, ale i wielu bibliotekarzy zatrudnionych wówczas w bibliotekach publicznych Ziemi Mieleckiej.

Od 1975 do 1979 roku pracował jako nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. W 1979 roku, za namową jednego z dyrektorów mieleckiej WSK „PZL Mielec", powróci! do Mielca i wspólnie z Edmundem Toczkiem był współorganizatorem (później kustoszem) do dziś wysoko ocenianej i mile wspominanej przez społeczeństwo Izby Tradycji i Perspektyw Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL Mielec" w Mielcu, ulokowanej w salach dolnej czyści ówczesnego Robotniczego Centrum Kultury WSK „PZL Mielec". Ta ekspozycja, która powstała przy akceptacji i dużym zaangażowaniu ówczesnej dyrekcji ROK, była jedną z najwspanialszych wizytówek lotniczego Mielca. Prezentowane tam m. in. modele samolotów produkowanych w mieleckiej fabryce należały do najlepiej wykonanych w Polsce, ciesząc się uznaniem znawców, nie tylko z Polski, ale i z całego świata. W Mielcu, były nie byle jaką atrakcją zwłaszcza dla młodzieży, do tego z ciekawie i interesująco przekazanym komentarzem Władysława Witka

Nadal rozwijał się twórczo: dużo pisał do lokalnej prasy, publikował artykuły naukowe w różnych czasopismach, pisał też opracowania, utwory, eseje biograficzne. Często wykładał, na zaproszenie szkól, uczelni, bibliotek itp., nie tylko w Polsce. Niemniej ukochana Ziemia Mielecka, jej wybitni mieszkańcy i regionalne dzieje były zasadniczym tematem badań naukowych, publicystyki i twórczości. Pisał też wiersze, choć mało kto o tym wie.
Dlatego można sądzić, że miało to wpływ na temat Jego pracy doktorskiej: „Regionalizm w kulturze Ziemi Mieleckiej 1873 -1973". W1989 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych - na podstawie, tej rozprawy - na Uniwersytecie Gdańskim.
W latach dziewięćdziesiątych wykładał w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Jana Kochanowskiego (później Akademii Świętokrzyskiej) w Kielcach, jako pracownik naukowy w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa. „W tym czasie - jak wspomniał w mowie pożegnalnej na mieleckim cmentarzu parafialnym Józef Witek, Jego krewny - rozwinął się jako eseista i autor wielu szkiców o pisarzach, m. in. Kasprowiczu, Przybyszewskim oraz uczonych polskich. Kilkanaście Jego szkiców zostało przetłumaczonych na języki obce. Był członkiem Towarzystwa Nautologicznego oraz Stowarzyszenia Autorów im. Bolesława Prusa w Warszawie. Wykładał na zaproszenie na innych uczelniach, konferencjach i sesjach naukowych w kraju i za granicą.

Zadziwiał ogromną wiedzą, erudycją, nieprzeciętną fantazją, pogodą ducha i nieustającym optymizmem. Dużo podróżował po Europie, odwiedzając przy okazji różne ośrodki naukowe •• najczęściej biblioteki. W ostatnich lalach fascynowało go żeglarstwo". Do końca służył społeczeństwu swą bogatą wiedzą. Zawsze, przy każdej okazji, w luźnych rozmowach interesował się działalnością Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Wł. Szafera, cieszył się z sukcesów i dokonań Towarzystwa. Był Członkiem Honorowym TMZM im. Wł. Szafera. Choć niektórzy wytykali Mu to czy tamto, niemniej był wybitną Osobowością. Pozostawił po Sobie znaczący w dziejach Ziemi Mieleckiej dorobek naukowy i twórczy, który będzie służył jeszcze wielu pokoleniom. Był moim życiowym promotorem...

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI!


 
Jacek Krzysztofik
 

  Copyright © 2006-2007 TMZM Mielec &  ;wichz MCMLXII