|
Nazwano nowe ulice Mielca
10-03-2010
Podczas ostatniej sesji Rady Miejskiej nadanych zostało siedem nazw nowym
ulicom w Mielcu. Swoje nazwy otrzymały ulice miejskie na osiedlu Michalina
(Leona Wanatowicza i Franciszka Sokoła), na osiedlu Szafera (Brekieszów i Jana
Rusina) oraz na osiedlu Smoczka (Księdza Jerzego Popiełuszki i Trynitarska).
Ponadto radni przyjęli uchwałę nadającą prywatnej ulicy nazwę Letnia. Ulica ta
położona jest na osiedlu Wojsław.
Nowe ulice na terenie miasta to efekt prowadzonej od wielu lat przez władze
Mielca polityki rozwoju mieszkalnictwa. - Nowe ulice budowane są na terenach,
które do niedawna były polami uprawnymi. Teraz są to działki objęte planem
zagospodarowania przestrzennego - powiedział prezydent Mielca Janusz
Chodorowski. Prezydent przyznał też, że bardzo pozytywnie przyjęty został sposób
zbywania działek na zasadzie wieczystego użytkowania, dzięki któremu mieszkańcom
oferowane są uzbrojone działki po atrakcyjnych cenach. Jednocześnie miasto
uzyskuje gwarancję, że takie działki nie będą tylko lokatą kapitału i w ciągu
dwóch lat zostaną zabudowane. - Taki system się sprawdził. Sprzedaliśmy w ten
sposób kilkadziesiąt działek, które są już zabudowane. To jednak nie koniec,
ponieważ wiosną przeznaczymy do sprzedaży kolejne działki. Wciąż także pracujemy
nad przygotowaniem następnych terenów pod budownictwo mieszkaniowe - zaznaczył
Janusz Chodorowski.
Tereny pod budownictwo jednorodzinne to tylko jeden z elementów miejskiej
polityki mieszkaniowej. Drugim jest wydzielenie terenów pod budownictwo
socjalne. Takie osiedle już wkrótce powstanie na osiedlu Rzochów. Obecnie trwa
przygotowanie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego dla tych terenów
oraz opracowywana jest dokumentacja inwestycji. W tegorocznym budżecie miasta na
ten cel zarezerwowane jest 2 miliony złotych, za które ma powstać cztery
segmenty mieszkaniowe z 84 lokalami.
Pomysłodawcami nazw dla nowych ulic są najczęściej mieszkańcy lub mieleckie
instytucje. - Tak było w przypadku choćby ulicy Letniej, gdzie mieszkańcy
zaproponowali taką nazwę lub w ulicy Albiny i Stanisława Brekieszów, gdzie
wnioskodawcą było Towarzystwo Miłośników Ziemi Mieleckiej - wyjaśnił Józef
Witek, kierownik Biura Promocji i Informacji Urzędu Miejskiego. Dodał także, że
nie obawia się o brak pomysłów na nazwy dla kolejnych nowych ulic w mieście.
Franciszek SOKÓŁ - urodzony w Cyrance, absolwent c.k. Państwowego Gimnazjum w
Mielcu. Walczył w I wojnie światowej w Legionach Józefa Piłsudskiego. W okresie
międzywojennym pełnił odpowiedzialne funkcje w administracji państwowej. Między
innymi był wicewojewodą stanisławowskim i Komisarzem Rządu w Gdyni, gdzie
znacznie przyczynił się do jej dynamicznej budowy. Propagował polskość ziem nad
Bałtykiem. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. brał udział w obronie Gdyni i
Helu. Po wojnie pracował przy odbudowie polskiego Wybrzeża.
Leon WANATOWICZ - uczeń c.k. Państwowego Gimnazjum w Mielcu. Walczył w I wojnie
światowej w Legionach Józefa Piłsudskiego i w wojnie polsko-bolszewickiej
1919-1920. W latach międzywojennych pracował w Mielcu, działał w Związku
Strzeleckim i był kapitanem piłkarskiej drużyny Kruki Mielec. W czasie okupacji
mocno angażował się w działalność ZWZ-AK w Mielcu. Po wojnie działał w
konspiracyjnej organizacji WiN (Wolność i Niezawisłość). W 1946 r. został
aresztowany przez UB i skazany na dożywotnie więzienie. Zmarł w szpitalu
więziennym we Wronkach. W 1990 r. został uniewinniony przez Sąd Najwyższy w
Warszawie.
Jan Rusin (1927-2005) - ceniony mielecki lekarz i zasłużony działacz
samorządowy. Pracował jako internista w szpitalu i rejonowych przychodniach.
Założył Ośrodek Terapii Integralnej, popularyzował wiedzę o zdrowiu.
Czterokrotnie wybierano go na radnego Rady Miejskiej w Mielcu (1990, 1994, 1998
i 2002), w I kadencji pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady. Był
współzałożycielem Klubu Inteligencji Katolickiej w Mielcu, udzielał się też w
innych organizacjach. Cieszył się dużym uznaniem środowiska za wiedzę,
wrażliwość i cierpliwość w kontaktach z ludźmi.
Albina i Stanisław Brekieszowie - zasłużone dla mieleckiej oświaty i kultury
małżeństwo nauczycielskie. Stanisław (1905-1982) uczył historii i łaciny w
mieleckich liceach ogólnokształcących, był współzałożycielem Towarzystwa
Miłośników Ziemi Mieleckiej. Badał historię Mielca w średniowiecznych
dokumentach pisanych po łacinie i publikował wyniki tych badań. Dokonał
pierwszego (i dotąd jedynego) tłumaczenia aktu lokacyjnego miasta Mielca z 1470
r. Do mieleckiego muzeum przekazał nieodpłatnie cenny zbiór numizmatyczny.
Albina BREKIESZ (1909-1966) była długoletnią nauczycielką języka polskiego i
historii w Liceum Ogólnokształcącym nr 26 (później I LO im. S. Konarskiego).
Pomagała mężowi przy opracowywaniu materiałów historycznych o Mielcu.
Ksiądz Jerzy POPIEŁUSZKO - urodził się 14 września 1947 r. we wsi Okopy koło
Suchowoli na Białostocczyźnie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Suchowoli i
studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. W latach 1966 -1968 odbywał
służbę wojskową w jednostce w Bartoszycach, przeznaczonej specjalnie dla
seminarzystów. Święcenia kapłańskie przyjął w maju 1972 roku z rąk Stefana
Kardynała Wyszyńskiego, który był dla Księdza Popiełuszki wzorem i duchowym
autorytetem. 19 października 1984 r., wracając ze spotkania z wiernymi w
Bydgoszczy, został w Górsku koło Torunia uprowadzony przez trzech
funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Po kilku dniach poszukiwań, w
ciągu których rzesze ludzi jednoczyły się na modlitewnym czuwaniu w intencji
jego ocalenia. Ciało księdza Jerzego Popiełuszki zostało znalezione w wodach
zalewu nieopodal Włocławka. Okoliczności śmierci pozostawiają do tej pory wiele
wątpliwości. Do grobu księdza Jerzego, znajdującego się obok kościoła św.
Stanisława Kostki w Warszawie, stale przybywają liczni wierni z Polski i całego
świata. Jan Paweł II modlił się u grobu księdza Jerzego 14 czerwca 1987 r.
Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Sługi Bożego Księdza Jerzego Popiełuszki.
Trynitarze Trynitarze to zgromadzenie zakonne działające od XII w. Jego głównymi
celami były: kultywowanie czci dla Trójcy Świętej, wykupywanie chrześcijan z
niewoli i niesienie pomocy dla ubogich. W Mielcu przebywali w latach 1760-1783 w
zespole klasztornym przy ul. Sandomierskiej, wybudowanym z fundacji Heleny Morsztynowej - współwłaścicielki Mielca. Po kasacie zakonu przez zaborcze władze
austriackie w 1783 r. opuścili Mielec, zabierając m.in. łaskami słynącą figurę
Jezusa Nazareńskiego. Po kilku zmianach miejsca pobytu osiedli w Krywiczach na
Białorusi i tam do dziś znajduje się owa figura. Dla upamiętnienia pobytu
trynitarzy w Mielcu uliczkę biegnącą od ul. H. Sienkiewicza do linii kolejowej
nazwano ul. Trynitarską, ale w latach 70. XX w., w związku z zabudową tych
terenów, zlikwidowano tą ulicę.
(bans)
źródło: Extra Mielec
|
